CERPEN sunda : Kado anu Misterius
Wiati kasampak meded sarta mimitian padamucunghul awan hideung. Ma`lum waé, Bogor memang dayeuh hujan. Réngsé melepas sapatu, kuring geura-giru asup ka imah alatan gerimis mimitian turun kalayan lalaunan. Ibu geus nalatahan ka kuring sanggeus solat, sarta mandi kuring geura-giru nepungan ibu di pawon.
Sanggeus réngsé solat sarta mandi, kuring geura-giru nepungan ibu di pawon. Di méja dahar, tersimpan hiji kotak kado berlapis kertas kado boga warna coklat kehitam-hitaman. Kuring mikir ibu méré kado ieu pikeun kuring. Tétéla………
“Ran, ibu manggihan kado ieu di pot kembang melati tadi beurang. Tapi ibu henteu weruh saha pengirimnya alatan manéhna henteu ninggalkeun identitas. Coba buka waé!”ibu ninggalkeun kuring sarta asup ka rohang kumbah.
Tanpa mikir panjang, kuring geura-giru asup ka kamar. Menyalakan lampu sarta diuk di kasur. Waktu kuring muka kado éta, eusina nyaéta kaos kaméja sarta jam leungeun pérak. Kuring mikir kado ieu pikeun ayah, lain pikeun kuring. Alatan minggu ieu ayah henteu balik, kuring kakara bisa méré kado ieu minggu hareup.
Sawatara poé saterusna………
Hore! Poé ieu nyaéta poé Saptu. Jadwal sakola kuring leuwih pondok. Sarta poé ieu ayah balik. Kuring mimitian kaluman alatan kuring geus mimitian muak kalayan kabéh kado misterius ieu. Ti mimitian anu eusina kaméja, jam leungeun, tas kantor, kaos polos hideung kesukaan ayah, sarta loba kénéh deui. Grghhhhh…… Rasana kuring hayang ngégél ramo kuring sorangan.
Kuring balik leuwih mimiti. Tapi hanjakalna, ibu keur indit ka acara reunian babarengan babaturanana. Di imah ngan aya kuring sarta bibi. Tapi kakuciwa kuring ieu baris terbayar engké peuting alatan kuring baris papanggih ayah.
“Nona Ran,”panggil Bi Sania ti arah pawon.
“Éh bibi aya naon?”tanya kuring geura-giru menghampiri bibi.
“Bibi daék indit ka warung palebah. Panto pagerna dikonci enya nona.”bibi geura-giru nuju ka luar imah.
Aduh..Kuring ayeuna sorangan di imah. Pikeun ngaleungitkeun rasa sieun, kuring ngaregepkeun musik klasik bari ngarasakeun sagelas milkshake strawberry. Kuring nempo ka luar imah. Panto pager terkunci kawas imah tanpa penghuni. Waktu kuring baris menyalakan TV, ti jandela kuring nempo aya saurang anak lalaki anu maké baju bodas sarta calana hideung satuur. Manéhna maké topi anu nutupan sawaréh beungeutna sarta mawa sakotak kado. Manéhna henteu muka pager melainkan melompati pager. Kado anu dibawana ditunda di halaman imah. Tanpa pikir panjang, manéhna geura-giru lumpat sarta balik melompati pager. Waktu kuring baris ngudag anak lalaki éta, ujug-ujug aya telepon ku kituna kuring henteu sempet nempo beungeut anak lalaki éta.
Isuk poéna…
Kamari peuting kuring henteu sempet méré kado-kado éta alatan kuring pohara capé sarta tunduh. Ayah balikna jam 12 peuting. Tangtu waé kuring geus saré.
Poé ieu waktu anu pas méré kabéh kado anu geus mimitian minuhan kamar kuring. Meureun waktu mumuluk mangrupa wayah anu pas pikeun méré kabéh kado misterius ieu.
“Ayah, ieu kabéh kado pikeun ayah dibikeun hiji jalma tanpa identitasnya,”ucapku ngasongkeun hiji kantong kresek badag anu eusina kabéh kado misterius éta.
“Baruk, jadi ieu kado-kado pikeun ayah. Emmm… meureun ayah boga penggemar rusiah.”kecap ayah memelas gadona.
“Ah ayah yeuh.”kecap kuring kalayan nada saeutik ambek.
Réngsé mumuluk, ayah ngajak kabéh penghuni imah pikeun rapet nyieun strategi nyaho identitas si pengirim. Sanggeus sawatara menit, kami geus meunang hiji strategi jebakan.
Beurang poéna……
Ngahaja, poé ieu kami henteu indit ka mana-mana. Alatan kami hayang nyaho identitas si pengirim kado misterius anu salila sawatara poé ka tukang nyieun otakku menggelitik alatan geremet.
Kira-kira jam 2 beurang, aya saurang anak lalaki anu datang ka imah kami kalayan nutupan sawaréh beungeutna kalayan topi. Henteu laér ti tempat anak éta nangtung, ayah nyamur jadi Pak Damar. Sarta ayah berpura-pura nanya dina anak éta.
“Aya perlu naon enya de?”Tanya ayah jeung sora jiga Pak Damar.
“Ieu pak, kuring daék méré kado ieu pikeun majikan bapa.”kecap anak éta menunduk kawas henteu daék nempokeun beungeutna.
“Mangga asup tiheula.”ajak ayah metot leungeunnya.
“Ta..ta..pi.”anak lalaki éta sempet baris lumpat sarta kabur.
Anak lalaki éta muka topinya, alatan rohang sémah sepi sarta ayah asup ka kamar ngaganti pakéanana. Kuring sarta Indung menghampiri anak lalaki éta bari mawa inuman sarta sawatara kueh garing jieunan ibu tadi peuting. Teu kusangka tétéla anak lalaki éta téh Gherry, sahabatku di Jakarta. Manéhna langsung maké balik topinya.
“Gherry, éta manéh? Udah buka waé topimu.”tanya kuring teu percaya.
Manéhna terdiam sawatara waktu. Tuluy ngaluarkeun sorana, muka topinya sarta némbalan patarosan kuring.
“I..manéhna Ran. Ieu kuring.”témbalna éra.
Indung ninggalkeun kuring. Teu sabaraha lila ayah datang sarta diuk di palebah Gherry. Ayah seuri leutik sarta nyekel taktak Gherry. Biwir sarta leungeun Gherry bergetar kawas keur kakeunaan anceman.
“Tétéla manéh Gherry! anu mengrimkan kado-kado dina kuring.”kecap ayah bari seuri.
“Iyaa..pak. Tapi kabéh éta ngan alatan kuring hayang ménta hampura dina bapa soal masalah wayah éta.”cenah mimitian mengangkat beungeutna.
“Masalah? Anu mana Gher?”tanya kuring geremet.
“Lamun bapa sarta Rania masih inget wayah éta kuring, Bombi, Metha, sarta Agay kungsi ulin ka imah bapa pikeun mengerjakan pancén jumplukan. Waktu Rania keur nyieun inuman, kuring laha-loho jam leungeun koleksi bapa. Kecap Rania kuring kaci mecakan makena asal engké dipulangkeun balik sarta ditunda dina kaayaan gembleng kénéh. Tapi waktu kuring baris mecakan maké jam leungeun bapa anu dibeuli di Paris, Bombi sarta Agay nyorong kuring nepi ka jam leungeun anu keur kuring pegang terjatuh sarta peupeus. Tuluy bapa datang sarta ambek dina kuring. Nepi ka-nepi ka bapa nyarékan sarta ngahulag Rania mawa babaturanana ulin ka imah.”Gherry mimitian kehabisan sora tuluy nginum inuman anu geus disadiakeun.
“Baruk..soal jam leungeun, éta da geus bapa lupakan. Manéh henteu ngahaja pan? Deui ogé waktu éta bapa keur emosi waé.”kecap ayah nyekel taktak Gherry.
“Gherry.. Gherry lamun soal éta da manéh henteu perlu nepi ka mengirmkan kado misterius saban poé. Éta pan jadi merepotkan kolot manéh. Baruk enya manéh keur aya di Bogor?”tanya kuring kalayan nada heran.
“Iya. Kuring ayeuna pindah ka dieu, tapi jaraknya lumayan laér ti dieu. Kolot kuring ogé ngarasa boga salah luhur gawéna kuring wayah éta.”cenah.
“Eeem. Wah hartosna urang hiji dayeuh deui sarta meureun hiji sakola deui.”kecap Rania kalayan atoh.
Pamustunganana maranéhanana mengobrol hiji sarua séjén. Sarta teu karasaeun jam geus némbongkeun pukul genep soré. Adzan magrib berkumandang. Wiati anu mimitina cerah kiwari baganti jadi gelap sarta dipapaésan jutaan béntang.
Ayeuna kado misterius anu terus datang ka imah Rania terjawab geus. Éta téh paménta hampura Gherry ka ayah Rania.
0 Comment :